رضا براهنی در کتاب "طلا در مس" می نویسد:
 

"تعریف شعر کار بسیار مشکلی است، اصولاً یکی از مشکل ترین کارها در این زمینه است، شاید بشود گفت که شعر تعریف ناپذیر ترین چیزی است که وجود دارد.

شمس قیس رازی در "المعجم فی معایر اشعار العجم" می نویسد:

شعر سخنی است اندیشیده، مرتب، معنوی، موزون، متکرر، متساوی، حروف آخرین آن به یکدیگر ماننده."
این تعریف به چهار عنصر اندیشه، وزن، قافیه، زبان نظارت دارد

دکترمحمد رضاشفیعی کدکنی از کتاب شفای ابن سینا بلخی فصل پنجم مقاله پنجم چنین نقل می کند:

شعر کلامی است مخیل، ترکیب شده از اقوالی دارای ایقاعاتی که در وزن متفق، و متساوی و متکرر باشند و حروف خواتیم آن متشابه باشند.»
اما خود وی (دکترکدکنی) نظر دیگری دارد و می نویسد:
"شعر حادثه ای است که در زبان روی می دهد و در حقیقت، گویندهء شعر با شعر خود، عملی در زبان انجام می دهد که خواننده، میان زبان شعری او، و زبانی روزمره و عادی تمایزی احساس می کند."
در جای دیگر می نویسد:
"شعر گره خوردگی عاطفه و تخیل است که در زبان آهنگین شکل گرفته باشد."

زبان و ادبیات جلوه گاه اندیشه ، آرمان ، فرهنگ و تجارب و روحیات یک جامعه است . انسان ها در گذر زمان از زبان برای

انتقال پیام ها ، عواطف و اندیشه های خویش بهره جسته اند و از ادبیات که زبان برتر است به عنو ان ابزاری در انتقال

بهتر ، بایسته تر و مؤثرتر اندیشه خود استفاده کرده اند . ادبیات ، در تلطیف احساسات ، پرورش ذوق و ماندگار کردن

ارزش ها و اندیشه ها سهمی بزرگ و عمده بر دوش داشته است . به همین دلیل هر اندیشه ای که در قالب مناسب

خویش ریخته شود پایا و مانا خواهد بود .

شاد ماندن به هنگامی که انسان درگیر و دار کارهای ملال آور و پرمسئولیت است، هنر کوچکی نیست.

ادبیات کهن فارسی گره خورده با انواع مضمون های اساطیری و تاریخی و شخصیت ها و مکان هایی که از دل اسطوره و تاریخ و باورهای ریشه دار در آنها بیرون آمده و در هر دوره به شکلی در ادبیات و به ویژه شعر کلاسیک فارسی رخ نموده اند.
ضمن اینکه حضور اسطوره در ادبیات را نمی توان منحصر به آثار کلاسیک فارسی دانست.
کم نیستند قصه ها و شعرهایی که در عین معاصر بودن، تاثیر داستان ها و شخصیت های اسطوره یی بر آنها مشهود است.
«فرهنگ اساطیر و داستان واره ها در ادبیات فارسی» کتابی است که در آن نام بسیاری از داستان ها و شخصیت های برآمده از دل فرهنگ ایران همراه با شرحی که در موردشان آمده به چشم می خورد. مولف این کتاب، «دکتر محمدجعفر یاحقی» است.
یاحقی در این کتاب ضمن معرفی اسطوره ها و داستان واره های کهن، روایت های گوناگونی از آنها را به همراه نمونه هایی از ادبیات کلاسیک که از آن روایت ها تاثیر پذیرفته اند، آورده است. یاحقی در مقدمه «فرهنگ اساطیر و داستان واره ها»، درباره این کتاب نوشته است؛ «این کتاب بر آن است تا به شیوه یی تحقیقی و مستند به منابع و مدارک مربوط، نشان دهد که اولاً فرهنگ و شعر و ادب فارسی، در ورای اشارات و تلمیحات و رموز و مظاهر گوناگون، بر چه پشتوانه سرشاری از اندیشه و ادراک تکیه دارد، ثانیاً روشن کند درک ابعاد هنری و غنای فرهنگی آن، بدون اطلاع از این اشارات و کنایه ها و اسرار و رموز ممکن نیست و به عنوان وظیفه نهایی خویش، دانشجویان، معلمان و پژوهندگان ادب فارسی را در دست یافتن به این دقایق و گشودن برخی مشکلات، که در این رهگذر، خاصه هنگام رجوع به متون مختلف، رخ می نماید، یاری دهد.»